Zima mnie trochę zaskoczyła. Mimo, że pojawiła się w typowym terminie, wygląda jak to zima na Mazurach, to z dziwnych powodów nie zdążyłem się na nią przygotować.

Jasne, ubranie jako takie mam, lód też nienajgorszy (grubość lodu około 20 cm) ale sprzętu do łowienia brak. Tak dawno nie wybierałem się na połowy podlodowe, że wędka (jeno jedną miałem) zagubiła się w miejscach nieznanych, a pierzchni ostatnio używałem jedynie przy połowie siecią: niewodem. Jasne, że mógłbym zakupić nową wędkę oraz osprzęt do łowienia wraz z zezwoleniem na połów ryb, ale jakoś brak czasu i to „zaskoczenie” nie przygotowało mnie do bieżącego sezonu. Zabawne, na lodzie byłem kilka razy, spacery, łyżwy z dzieciakami, jakieś ogniska i plenery. Ale o wędkowaniu nie pomyślałem w tym roku. Wykorzystam więc wolny czas (zdarzają się takie chwile), pozwiedzam jezioro, pomyślę gdzie i co łowić i albo skuszę się jeszcze na łowienie w lutym i marcu, albo przygotuję sprzęt na następny sezon.

Najbliższe jeziora znam z grubsza, wyprawy na okonia i płotki można w miarę łatwo zaplanować. Wyzwaniem jednak jest poszukiwanie większego leszcza albo polowanie na sieję lub miętusa (oczywiście po zakończeniu okresu ochronnego).

Czasami, może z lenistwa a może z sentymentu, brakuje mi w pobliżu rzeki. Na tyle wartkiej, że przy dość „spokojnej” zimie nie zamarzała. Można było wyjść z wędką i ukryć się przy zakolu i połowić ospałe rybki, lub przepływanką pomęczyć płotki i krąpie.

Oczywiście, nie samymi rybami człowiek żyje. Zima, lód i śnieg dają sezonową, acz ciekawą alternatywę: łyżwy, narty, bojery, sanki, spacery po lodzie.

Zima i pokrywa lodowa, to także czas, gdy niektórzy wędkarze (niekiedy rybacy lub użytkownicy „zasobów naturalnych”) wykorzystują po budowy, remontów kładek i pomostów, koszenia trzciny, utwardzania stanowisk połowowych.

Zima nie jest zła, można ją wykorzystać do swoich celów. Zwłaszcza, że w naszym klimacie lód utrzymuje się ledwie 2-4 miesiące w roku, a reszta to woda, woda, woda.