Strona dlaRyb.pl wykorzystuje pliki cookie. Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego portalu. Więcej informacji
Blogs
Our community blogs
-
- 54
entries - 45
comments - 21961
views
Recent Entries
Latest Entry
Mini test Daiwa TDR 25QD
W ten weekend miało być zakończenie sezonu na Odrze w Szczecinie i polowanie na sandacze, jednak dzwoni "Krzychu Jarzyna że Szczecina" jadę do Ciebie na testy, kupiłem nowy sprzęt, w sobotę Ci pasuje? Ok, musi... Też mam coś nowego...
Od kilku dni jestem posiadaczem bardzo fajnych kołowrotków Daiwa 25QD TDR Distance, dzisiaj dopiero miałem okazję je przetestować.
Nawinąłem żyłkę xyz na ten jeden raz... Dlaczego? Ehh. Tajemnica. Żyłka układała się bardzo dobrze. Kołowrotek założyłem do Aventusa 13ft, do tego koszyk 60g do metody i zacząłem delikatne testy. 60m bez wysiłku, proszę bardzo. Za każdym razem 10 metrów dalej. Cały zestaw pracował idealnie i oto chodziło.
Dlaczego ten kołowrotek, a nie inny?
Poza przystępna ceną w stosunku do jakości, ma Quick Drag oraz drugą szpule, która potrzebuje do plecionki i klasycznego feedera. Waga in plus, całość w skali od 1- 10 to nota 9,5.
Myślę, że do mojego amatorskiego łowienia są to kołowrotki na lata.
Paweł ze sklepu Eamur - dziękuję bardzo😉
Na 6ciu łowiących razem z kolegą ze Szczecina mieliśmy po jednym fajny braniu, ja niestety swoją rybę straciłem na zaczepie.
#daiwa #tdr #łowisko #nokill #nienawiszcz #fundacja #dlaryb #methodmania #krill #feeder #eamur
- Read more...
-
- 0 comments
- 54
-
- 5
entries - 7
comments - 1961
views
Recent Entries
Latest Entry
Zastosowanie gliny i ziemi wędkarskiej w feederze.
Pytanie podstawowe, czy w ogóle używać, dla mnie jest pytaniem retorycznym. To kiedy jej użyje zależy od pory roku i tego czy jestem na zawodach, czy może łowię rekreacyjnie.
Przy łowieniu na klasyczny feeder przez większość miesięcy poza okresem typowo letnim czerwiec-sierpień używam tych dwóch składników towaru który podaję koszykiem.
Co dzięki temu osiągam? To co zawodnicy spławikowi. Dociążam zanętę dzięki temu ładnie zalega na dnie.
Rozcieńczam ją aby nie przesycić ryb, lub wręcz unikam zanęty i podaję samą mieszankę ziemi i gliny z robakami (białe, pinka, jokers- te dwa pierwsze w 99% wypadków w postaci martwej).
Podczas przygotowania gliny i ziemi dobieram proporcje, przecieram przez sito 3mm (jak dla mnie jest ono uniwersalne) dowilżam atomizerem w miarę potrzeby, przecieram ponownie i dodaję robactwo pod warunkiem że jestem pewien jego ilości.
Przy łowieniu podczas zawodów mieszankę gliny i ziemi trzymam w osobnym wiadrze, osobno zanętę, osobno wszelkie robaki.
Mieszam w odpowiednich ( takie które uważam za stosowane do warunków na łowisku ) proporcjach w małych ilościach. Jeśli wszystko wymieszamy razem to może się okazać, że ryba lepiej reaguje na bardzo ubogą w zanętę mieszankę lub wręcz odwrotnie. Ryby jest na tyle dużo i dobrze żeruje, że musimy podać bardziej bogato.
Na niektórych łowiskach bogata mieszanka odstrasza większe ryby, które wolą mniej zanęty, a więcej robactwa. Dlatego najlepiej zawsze, nawet przy rekreacyjnym łowieniu, zostawić sobie część ziemi i gliny jak również zanęty, aby sprawdzić reakcję ryb na zmianę w składzie towaru.
Warto nauczyć się używania glin i ziemi w naszym klasyku feederowym. Nie słuchajmy opinii że to tylko dla spławikowych wyczynowców. Nie ma tu wiele sprzętu do targania, jedno wiadro i sito, a efekt widoczny po kilku wypadach.
Rodzajów glin i ich właściwości nie będę opisywał lepsi zrobili to już dawno np. Górek którego artykuły oraz filmy polecam. Kopalnia wiedzy także dla feederowców.
- 5
-
- 24
entries - 15
comments - 6027
views
Recent Entries
Latest Entry
Dziwny rok
Dziwny rok.
Jasne. Wszem i wobec wiadomo, że podsumowując poprzedni rok wypada to uczynić niezwłocznie. U mnie jednak to nie wyszło, bo przy każdej sposobności, gdy trafiał się wolny czas, to ciągnęło mnie na ryby.
Ale do rzeczy. Poprzedni rok (czyli 2017) zakończyłem łowieniem 31 grudnia, a w Nowym Roku (2018) już pierwszego stycznia byłem na rybach. Akurat w niektórych zatokach nie było jeszcze lodu. Niedługo później jeziora skuło tak solidnie, że mogłem sobie powędkować z lodu. No i w sumie na lodzie łowiłem do końca marca. Później przyszła ciepła wiosna i wszystko nagle zaczynało się zmieniać, ale ryby brały.
Latem woda zaczęła się bardzo ogrzewać, co dane mi było obserwować na ponad 20 jeziorach, rozrzuconych w różnych regionach kraju. Niesamowity to rok, gdy woda w jeziorach osiąga temperaturę 28-30°C. Do tego znaczący spadek zawartości tlenu w wodzie i ryzyko przyduchy, co widoczne było na niektórych jeziorach, gdzie deficyt tlenu występował już od głębokości 2-4 metrów.
Początek jesieni troszeczkę obniżył temperaturę wody i spowodował, że ryby mogły zejść w głębsze partie zbiorników. Niemniej, każdą wodę trzeba planować indywidualnie, bo bywa, że w dotychczasowych miejscach ryb jest mniej lub słabiej bierze. A do tego trzeba dołożyć bardzo wietrzną aurę, która zmusza do szukania osłoniętych miejsc połowu, zwłaszcza, gdy się łowi batem.
Niemniej, sezon wędkarski ciągle trwa i jeszcze może zaskoczyć tym, co przyniesie, zwłaszcza, że roślinność wodna opada i zwiększa się dostęp do niektórych zakątków. Najważniejsze jest jednak to, że w każdych warunkach można znaleźć wyzwanie dla siebie i wybrać się na ryby.
Kotwic
- Read more...
-
- 0 comments
- 24
-
- 2
entries - 2
comments - 1613
views
Recent Entries
Latest Entry
Ciernikowy Ner - rzut okiem co monitoring wykazał
Dawno nie zaglądałam nawet na stronę! Wstyd, oj wstyd.
Ale dużo się u mnie działo, to dlatego. Powoli będę relacjonować to z czym się bawiłam, a szczególnie tym, co związane jest ze środowiskiem i wodą, to co w niej żyje (lub nie żyje, a powinno, albo żyje a nie powinno
).
Ale zacznę od wypadu na monitoring Neru na różnych odcinkach pod Łodzią, bo to najświeższa rzecz, choć i tak już 2 tygodnie minęły od tamtego upalnego dnia.
Na początek trochę zdjęć (wybaczcie brak obrabiania - nie chce mi się w to bawić dziś). W kolejnych postach postaram się przybliżyć trochę rzeki, siurki, "kanały melioracyjne" w granicach Łodzi i kałuże, które niektórzy nazywają "stawami", a potem w woj. łódzkim - o dziwo naprawdę za wiele o nich wszystkich nie wiem... Chyba, że jest coś innego, czego chcielibyście się dowiedzieć - poszukam wtedy odpowiedzi
A wracając... Co tu widzicie?
- 2
-
- 18
entries - 35
comments - 7092
views
Recent Entries
Latest Entry
ACS - innowacja w feederze
Już od jakiegoś czasu przyglądam się z zaciekawieniem tytułowemu rozwiązaniu ACS czyli Auto Clip System.
Pierwszy raz na żywo spotkałem się z tym na targach Rybomanii w Lublinie na stoisku sklepu Trotka z Warszawy.
https://sklep-wedkarski.waw.pl/category/map-wychwood-solace
Chłopaki zaprezentowali mi całą gamę kołowrotków firmy Map i Wychwood, których to wyroby posiadają takie oto nowatorskie rozwiązanie. Od tamtego czasu nie dawało mi to spokoju. Kolejny raz, tym razem w Poznaniu na Rybomanii, miałem okazję przyjrzeć się na dłużej temu rozwiązaniu. Udało się też porozmawiać z kilkoma użytkownikami, co jeszcze bardziej mnie wciągnęło. No i od jakiegoś czasu jestem szczęśliwym posiadaczem młynka z ACS.
Czym jest ten ACS?
Jest to opatentowany system bezpiecznego i automatycznego wypinania żyłki z klipsa podczas brania, jak i odjazdu ryby. Zaczepiając żyłkę o zwykły klips, w przypadku brania dużej ryby i jej nagłego odjazdu albo stracimy wędkę, którą ryba po prostu wciągnie do wody lub jeśli nie zdążymy zdjąć żyłki z klipsa w trakcie wybierania jej przez uciekająca rybę, to stracimy nie tylko rybę, ale i cały zestaw z żyłką. Znam to z autopsji, jak podczas odjazdu dużego karpia na pickerku, podziwiałem pracę hamulca w nowym kołowrotku i zapomniałem o żyłce zaczepionej o klips. Jakież było moje zdziwienie gdy ryba próbowała mi wyrwać wędkę z ręki. Nagle nastąpił taki strzał, że koledzy wędkujący na drugim brzegu myśleli, że mi wędka strzeliła, a to była tylko żyłka zaczepiona o zwykły klips. Dlatego to rozwiązanie daje nam duży komfort jeśli zdarza nam się odejść od wędek lub spodziewamy się większych ryb.
Ja wybrałem kołowrotek z wolnym biegiem, który będzie pracował głównie na nocnych zasiadkach.
Specjalna konstrukcja klipsa spełnia również drugie główne zadanie, a mianowicie służy jako zwykły klips, który blokuje żyłkę podczas rzutu. Nie od dziś wiadomo, że kluczem do sukcesu jest precyzyjne wędkowanie. Zarówno lokowanie zestawów, jak i zanęty. Szczególnie dobrze o tym wiedzą wędkarze startujący w zawodach. Stąd też trzeba stosowania różnego rodzaju klipsów, gumek czy innych trików pozwalających na ograniczenie wysuwanej żyłki ze szpuli. To nowatorskie poniekąd rozwiązanie spełnia właśnie te wszystkie wymagania. Po pierwsze pozwala na precyzyjne wędkowanie, dzięki standardowej funkcji klipsa, a po drugie daje nam odrobinę luksusu pozwalając spuścić na chwilę z oka wędki lub też nie martwić się, że jeśli trafimy bonus, to czy zdążymy odpiąć żyłkę z klipsa lub po prostu czy będziemy o tym pamiętać.
Tak więc, ja cieszę się z mojego zakupu i już myślę nad następnym kołowrotkiem z tym rozwiązaniem. Dla mnie jest to o tyle ważne, bo nie potrafię tak precyzyjnie lokować zestawów bez użycia klipsa, jak co niektórzy koledzy. Po prostu swoje "kalectwo" trzeba czymś uzupełnić. I tylko można się cieszyć, że jest taka możliwość.
Oczywiście, należy pamiętać o zaznaczeniu markerem odległości na żyłce, najlepiej zaraz za klipsem, tak by po ewentualnym wyczepieniu można było powrócić do poprzedniej odległości. Można też skorzystać z trochę mniej znanego, ale równie sprawdzonego sposobu przenoszenia odległości: za pomocą wbitych w ziemię dwóch patyków, widełek lub specjalnych metalowych kijków połączonych sznurkiem o znanej nam długości. Ten sposób znakomicie się sprawdza w przypadku jeśli zerwiemy zestaw i chcemy ustawić ponownie odpowiednią odległość lub gdy chcemy przygotować kilka wędek na tą samą odległość.
Reasumując. Wykonałem ponad dwie setki rzutów i tylko raz wypięła mi się żyłka z klipsa podczas rzutu, było to jednak z mojej winy, bo rzut był nieudany tzn. za lekko, a ja próbowałem rozwinąć do końca żyłkę. Celowo też popuszczałem ryby, by mogły wypiąć żyłkę z klipsa i 100% prób zakończyło się bezpiecznym wypięciem żyłki. Nie będę opisywał pracy samego kołowrotka, bo nie taki jest cel tego opracowania, a po drugie nie jestem kompetentny w tej kwestii. Hamulec pracuje płynnie, żyłkę nawija równo, nie przeszkadzają mi również małe luzy, bo przy tej półce cenowej nie ma to oczekiwać na cudu, choć posiadam kołowrotki tańsze i trochę lepiej pracujące. Niemniej system ACS skutecznie zasłania te drobne mankamenty.
Jeśli ktoś podobnie jak ja, ma problemy z precyzyjnym i powtarzalnym rzucaniem, wie że w łowisku są duże ryby i mogą zerwać żyłkę z klipsa lub też porwać wędkę do wody na skutek naszej nieuwagi, to szczerze polecam kołowrotki z tym rozwiązaniem.
- Read more...
-
- 0 comments
- 18
-
- 5
entries - 1
comment - 2051
views
Recent Entries
Cześć,
w końcu mam chwilę czasu na pochwalenie się całkiem niezłym wynikiem na pierwszych zawodach w których brałem udział. Ale na początek, cofniemy się kilka lat wstecz i zagłębimy się z moją nudną historię o moich początkach z feederem.
Trzy lata temu jak wróciłem do wędkarstwa po bardzo długiej przerwie, skupiłem się głównie na łowieniu gruntowym (również spławikowym, ale feeder grał pierwsze skrzypce). Kolega z pracy, który prowadzi zapewne Wam doskonale znany kanał na YouTube Catch&Release.pl...ease pokazał mi metodę (method feeder) oraz zagłębił w techniki połowu feederem. W tedy jeszcze nie wiedziałem co to pellet, jak go przygotowywać. Nie mialem styczności z pop-upem jak i haczykami które posiadają push stop czy gumkę która ma tak wiele zastosowań. Magia. Ale chciałem brać udział całym sobą.
Razem wybraliśmy sprzęt oraz niezbędne akcesoria do połowu i wybrałem się na swoje pierwsze sesje które niestety kończyły się powrotem z zerowym wynikiem. Moja wspaniała żona, twierdziła że świetnie mi idzie dokarmianie ryb
Teraz wiem co robiłem źle, a wyciąganie wniosków owocowało wynikami na kolejnych wyprawach; Kolejne wypady kończyły się zawsze uśmiechem na twarzy., niemniej jednak zawsze mogło być lepiej więc analizowałem i wdrażałem zmiany podczas kolejnych wypadów. Trwało to trzy lata kiedy w końcu zdecydowałem się wziąć udział w zawodach i zmierzyć się z innymi wędkarzami.
W moim mieście można spotkać naprawdę wielu doskonałych wędkarzy którzy mogą pochwalić się niezłymi wynikami na zawodach jak i podczas sesji bez presji jak na zawodach i nie ukrywam że część z nich mam przyjemność znać osobiście.
Do samych zawodów przygotowywałem się mentalnie cztery miesiące a plany zacząłem wdrażać z miesiąca na miesiąc. Podczas tegorocznych targów Rybomania które odbyły się z Poznaniu i podczas których spotkałem wspaniałych ludzi jak @Grendziu@elvis@ArekHoraz @Kotwic. Tutaj chciałbym Wam jeszcze raz serdecznie podziękować za wspaniałe powitanie, przygarnięcie jak swojego oraz za rozmowy które niestety były ograniczone czasowo (niestety musiałem uciekać) ale bardzo intensywne jak i za wprowadzenie do Fundacji 'dla Ryb' i bycia jego członkiem. Jeszcze raz dzięki! Dzięki też dla Was, społeczności Fundacji 'dla Ryb' z którą mam przyjemność obcować codziennie (w chwilowymi przerwami ;), za pomysły, rady oraz szacunek. A dla @Grendziuosobne dzięki, za to że jesteś, za rozmowy, rady i wspólne wędkowanie.
Za dużo tych 'pieszczoszków', wracamy do tematu....
Wracając do Rybomani, zakupy były przemyślane. Kupujemy:
- Feeder Bait: Zanęty, dumbelsy - głównie epidemia oraz ochotka-konopia
- Warmuz Baits: Zanęta Feederowa Haker
- Genesis Carp: pop-upy
- Koszyki Hybrydowe
Skompletowany towar miał swój cel, który od samego początku poukładałem sobie w głowie i tak też starałem się zrealizować podczas zawodów w których brałem udział.
Dzień przed zawodami, przygotowałem zanęte Haker, którą już wcześniej zmieliłem (jak dla mnie za duże frakcję) w młynku. Dodałem pellet Stalomax i przeznaczyłem go do wstępnego nęcenia. Resztę zakupionych produktów przeznaczyłem na koszyki zanętowe. Plan był taki że zacznę od słodkich przynęt na początku a następnie od tzw. śmierdzieli. Między czasie przygotowałem również zblendowaną kukurydzę, która mogłaby trafić do koszyka przy kiepskich braniach (zmiana na klasyczny koszyk) ale jako killer miały być produkty FB gdyż sądziłem że może ta woda zaowocuje pięknymi rybami na produkty Bartka. Tutaj pozwolę sobie wtrącić ciekawostkę; nie widziałem jeszcze tylu czapek oraz bluz Feeder Bait jak na tych zawodach. Tak jak ciuchy Genesis Carp było widać wszędzie podczas Rybomani, tak na zawodach królowały barwy Feeder Bait.
Jako że można było łowić na dwie wędki, na jednej z nich zamontowałem hybrydę na na drugiej metodę Preston. W hybrydzie znajdował się dumbels epidemia z FB oraz zanęta ochotka-konopia a na metodzie kulka pop-up od Marcina z Genesis o smaku pomarańcz-wątroba oraz zanęta FB . Hybryda z lewej, metoda z prawej strony.
Na pierwsze branie musiałem czekać dobre 30min. i pojawił się około pół kilogramowy karaś. Skusił się na produkty Genesis. Na hybrydzie cisza. Po około 40min. pojawiło się lekkie branie na Prestonie, zaciąłem i wędka zgięła się w pół! WTF!? W tym czasie mocno zacinał deszcz, niestety musiałem wydostać się z pod parasola i holować coś dużego. Hol trwał około 7-10min. w srogim deszczu. Moja sztyca nie dałaby rady wyciągnąć.. no właśnie..co ja do cholery ciągnę? Dawno nie mialem takiego oporu po drugiej stronie żyłki. Przy brzegu pojawił się ogon - był ro Jesiotr. Piękny 4.5kg. Dzięki pomocy sąsiada, który posiadał podbierak karpiowy, udało się położyć na macie złowioną rybę. Nie była to ryba dnia, gdyż kolega na wodzie obok (zawody odbywały sie na dwóch zbiornikach - na którym ja łowiłem było nas dziewięciu a na pierwszym reszta zawodników) wyciągnął karpia ponad 7kg. Cały przemoczony, kontynuowałem łowienie. Zmieniłem hybrydę na metodę od Drennan-a i kontynuowałem łowienie głównie na pop-upy. Założyłem również białe robaki, które zaowocowały karpiem oraz karasiem, lecz tego dnia killerem był wspomniany wcześniej pop-up.
Zawody trwały 10h. z mojej lewej strony brania były mizerne, wręcz zerowe, a po prawej kolega szedł ze mną łeb w łeb (ciekawostka, ja byłem przedostatni. Kolega z lewej pytał się czy czasami nie ma żadnej siatki w wodze że innym jak i jemu nic nie bierze, a nam coś ląduje w siatce
Podczas ważenia, ja miałem 7200 a kolega z prawej 7100 plus mój 4.5kg jesiotr. Koledze któremu również szło nieźle, zerwał się miedzy czasie karp około 5kg.
Dzięki temu zająłem czwarte miejsce!. 1 miejsce 28kg, 2 miejsce 26kg oraz 3 miejsce 24kg. Jest to dla mnie świetny wynik, szczególnie że brałem udział pierwszy raz w zawodach oraz na dość sporą ilość osób.
Nagroda za pierwsze miejsce to 400zł na zakupy w sklepie organizatora, drugie 300zł trzecie 200zł. Kolejne miejsca duże wiadro pelletu Stalomaxu oraz koszyki Feederowe Mikado a powyżej 10 miejsca mniejsze wiaderka pelletu. Za rybę dnia Mikado sponsorowało wędkę oraz kołowrotek który otrzymał zwycięzca zawodów. Gratulację!
Kolejny wypad i kolejne wyciąganie wniosków i szykownie się na zawody Fundacji 'dla Ryb' które odbędą się już 13 Maja na które serdecznie Was zapraszam. Więcej informacji pod adresem https://dlaryb.pl/portal/news_2/feeder-cup-dlarybpl-2017-eliminacje-majowe-r136/
Niestety nie mam zdjęć, aparat i padł. Jak tylko pojawią się na stronie organizatora, zaraz je tu umieszczę.
Tymczasem dzięki za to że dotarłeś do końca tego chaotycznego wpisu i zapraszam na kolejne.
- 5
-
Latest Entry
Żyłka wędkarska
Żyłka wędkarska
Kolejnym niezbędnym elementem w wędkarstwie spławikowym jest żyłka. Jest to cienka nitka, do której wiążemy haczyk - ma za zadanie amortyzować podcięcie ryby. Żyłka łączy wszystkie elementy zestawu od szczytówki wędziska do haczyka, w związku z tym musi spełniać szereg wymagań. Po pierwsze musi być bardzo wytrzymała pomimo cienkiej budowy. Po drugie jest niewidoczna w wodzie. Poza tym, nie powinna podlegać rozkładowi oraz wchłaniać wilgoci.
Nie tak dawno temu, wędkarze żyłkę wykonywali z włosia końskiego, lnu i jedwabiu. Teraz tych materiałów nikt już nie używa. W związku z tym, nie są one produkowane. Zostały one zastąpione przez syntetyczne żyłki. Są trwałe, lekkie, elastyczne i nie podlegają degradacji. Dobra żyłka ma jednakową grubość na całej swojej długości, nie ma skaz, ciemnych plam lub pęcherzy. Jej powierzchnia jest gładka i okrągła. Jest 5-10 razy bardziej wytrzymała niż pojedyncze włókno o tej samej grubości, wykonane z włókna jedwabiu. Wytrzymałość żyłki jest uzależniona od technologii wykonania przez producenta.
Producenci żyłek wędkarskich zazwyczaj sprzedają swój towar na szpuli 50m, 100m, 150m .
Przy wyborze żyłki należy kierować się wieloma kryteriami. Przede wszystkim jakie ryby chcemy łapać i gdzie. Prosty przykład łapiąc Płocie w jeziorze z powodzeniem można stosować żyłkę 0,08 natomiast taką samą rybę łowiąc z rzeki trzeba będzie użyć przynajmniej 0,10. Ryba z rzeki jest zdecydowanie silniejsza oraz prąd powoduje zastosowanie takiego rozwiązania. Ponadto musimy pamiętać, że na żyłce, obciążenie przy zerwaniu 700-800 gramów, można z powodzeniem wyłowić ryby o wadze półtora lub nawet dwa kilogramy. Fakt, że masa ryb w wodzie to tak naprawdę jedna szósta jej ciężaru rzeczywistego. Oczywiście, zawsze należy używać żyłki odpowiedniej do obecnego rybostanu łowiska.
Ale piękno łowienia polega na tym, że każdy wędkarz stosuje bardzo cienkie żyłki na pograniczu wytrzymałość co powoduje większe prawdopodobieństwo zerwania zestawu ale za to większą satysfakcję ze złowionej ryby. Do połowu małych i średnich ryb wystarczy żyłka 0,08-0,15 mm. Jeśli istnieje perspektywa łapania soli, większych ryb należy stosować żyłki o średnicy 0,25-0,3 mm .
W tej sprawie nie ma żadnych szablonów działania. Tylko prywatna praktyka doprowadzi do niezbędnej wiedzy i umiejętności jaką żyłkę stosować na łowisku. Trzeba również podkreślić że, sama żyłka nie ma winy podczas zerwania się ryby jeżeli wędkarz nieumiejętnie wykona węzły. Przedstawię kilka powodów zrywania się żyłki:
Po pierwsze - to węzły. 20-25 procent, będą one osłabić zestaw. Dlatego proponuję używania sprawdzonych węzłów . Nie właściwe przymocowanie haczyka . Jest to miejsce najbardziej narażone na zerwanie a tak naprawdę odwiązanie . Przedstawiam najbardziej wiarygodne metody wiązania żyłki pokazanych na rysunkach.
Sposoby łączenia żyłki
Sposoby wiązania żyłki z haczykami
– bez oczka, B - z małym oczkiem, C - uniwersalny węzeł do mocowania haków i przynęty
Początkujący wędkarze często spierają się o to, jaki kolor powinna mieć żyłka. Bazując na wieloletnim doświadczeniu przyprowadzając wiele testów , mogę wyciągnąć następujące wnioski. Jeżeli żyłka była bezbarwna, jeśli spojrzeć na to z dołu, jest mniej widoczna na tle nieba, lub lodu. W nocy, zdecydowanie lepsze efekty miałem na kolor ciemnobrązowy, granatowy lub nawet czarna l. Należy wziąć pod uwagę warunki i porę dnia kiedy chcemy wędkować. W miejscach gdzie dno zbiornika jest pokryte torfem lub ciemna ziemią najlepsze efekty zawsze miałem na brązową żyłkę. Jeśli dno jest porośnięte roślinnością zdecydowanie najlepszym wyborem jest kolor zielono-brązowy lub jasnozielony. Wybór żyłki tak naprawdę zależy od wędkarza nie jest powiedziane że inne kolory nie sprawdzają się równie dobrze w podanych przez ze mnie przykładach.
- Read more...
-
- 0 comments
-
Latest Entry
Tytułem wstępu
Oficjalnie napiszę:
Witam na blogu poruszającym tematy związane głównie ze zwyczajami i zachowaniem się poszczególnych gatunków ryb spotykanych w naszych polskich wodach, z procesami zachodzącymi w naszych rodzimych ekosystemach wodnych, oraz z ochroną środowiska (głównie wodnego) i walką z kłusownictwem ...
A tak naprawdę
muszę napisać:
Polska to piękny kraj, a nasza przyroda jest niezwykle zróżnicowana i niepowtarzalna. Aby podziwiać bujne i różnorodne podwodne życie nie trzeba podróżować daleko od granic naszego pięknego kraju... Ono jest pod naszym nosem. Cudze chwalimy ... zamiast swoje promować.
Od ponad ćwierć wieku uprawiam open water freediving (nurkowanie na wstrzymanym oddechu na wodach otwartych), jestem podwodnym filmowcem i obserwatorem mieszkańców podwodnego świata i panujących tam pomiędzy nimi zależności. Nurkuję w różnych rejonach świata, lecz szczególnie jestem zafascynowany przyrodą naszych polskich wód. Uważam, że absolutnie (bardzo absolutnie) nie mamy się czego wstydzić. Mało tego, uważam, że podwodna przyroda naszych polskich wód jest piękna, zmienna i fascynująca, a ich ichtiofauna jest bogata i wbrew temu co się czyta w internecie lub często słyszy od wędkarzy nad wodą - jest bardzo bogata. Można śmiało powiedzieć, że oglądam obiekty naszych pasji w ich domu... szczególnie lubię utrwalać na filmie podwodne rekonesanse ichtiologiczne w rozmaitych akwenach:
Jestem niepoprawnie zafascynowany naszymi rodzimymi ekosystemami wodnymi i głównie o nich i ich mieszkańcach robię swoje filmy. Choć tworzę filmy także z innych rejonów świata i Europy to jednak Polska jest mi najbliższa... W naszych wodach naprawdę sporo do poobserwowania. I mają one coś, czego nie mają 'ciepłe wody'. Tam praktycznie zawsze jest tak samo, takie same zwierzęta, rośliny... Ładne to, ale z czasem monotonne...
Tymczasem ze względu na klimat, w naszych wodach mamy znaczne zróżnicowanie natlenienia, nasłonecznienia i temperatury wody w zależności od pory roku:
Inaczej wygląda ten sam akwen pod woda zimą, inaczej wiosną, latem czy jesienią. Dwa razy w roku mamy mieszanie się wody. Woda staje się wtedy czasami
tajemnicza i wręcz straszna, nieprzewidywalna:A czasem pływa się w tym okresie w scenerii jak z filmu science fiction:
Flora co roku rośnie, rozwija się, kwitnie, obumiera. Następuje sukcesja rozmaitych gatunków organizmów wodnych w ciągu zaledwie jednego roku. Niezwykle dynamiczne procesy - przecież wszystkie żyjące w nich organizmy i rośliny muszą się narodzić, osiągnąć pełny rozwój, rozmnożyć się i
przygotować do przetrwania zimy w ciągu kilku miesięcy! Przejrzystosć wody sie zmienia w jednym akwenie w ciągu roku. Nie ma dwóch identycznych jezior czy rzek, każdy ekosystem na swój sposób jest w naszych wodach indywidualny. Dla przykładu czysta woda o głębokości 3 metrów i prawie pustym dnie wczesną wiosną, wczesną jesienią może mieć zaledwie pół metra toni wodnej, a pod nią 2.5 metra wybujałych roślin, wśród których kryją się ryby i inne organizmy... Jesienią gąbki słodkowodne i glony osiągają swoje apogeum....
Dalej, żeby było uczciwie:Uprawiam także od dawna łowiectwo podwodne, biorę udział a często też sam organizuję akcje proekologiczne (głównie sprzątania dna jezior i rzek) i biorę czynny udział w walce z kłusownictwem, czyli połowem ryb niezgodnym z przepisami (niezależnie od metody połowu) poprzez udział w wodzie w likwidacjach kłusowniczych narzędzi połowowych we współpracy z PSR i policją:
Jestem członkiem Stowarzyszenia Spearfishing Poland podobnie jak MacAir. Paweł bardzo ładnie opowiada Wam tutaj o łowiectwie podwodnym. Ja jak już napisałem "oficjalnie" głównie chciałbym na swoim blogu poruszać tematy związane głównie ze zwyczajami i zachowaniem się poszczególnych gatunków ryb spotykanych w naszych polskich wodach, z procesami zachodzącymi w naszych rodzimych ekosystemach wodnych, oraz z ochroną środowiska (głównie wodnego) i walką z kłusownictwem ... to są moje "koniki"I o tym własnie co w naszych wodach piszczy będę Wam głównie opowiadał na tym skromnym blogu...
Siłą rzeczy z racji jednej z moich pasji tematyka łowiectwa podwodnego na moim blogu również będzie się pojawiać... zapewne w ochronie sprawności mechanizmów rodzimego środowiska wodnego jak i w zwalczaniu kłusownictwa - w obu przypadkach bowiem podwodni łowcy mają naprawdę (naprawdę naprawdę) sporo do zaoferowania.
Zdaję sobie sprawę z tego, że jedna z moich pasji - spearfishing na pewno kojarzy się Wam z zabijaniem ryb... i wiele jest takich osób, którym kojarzy się tylko z tym... Dlatego chciałbym przy okazji tego wstępu wyjaśnić... łowiectwo podwodne to nie tylko podwodne polowania kuszą na ryby. Łowiectwo podwodne to przyjemność pływania z kuszą, nurkowania na wstrzymanym oddechu, obserwacje, filmowanie i fotografowanie podwodnego świata, szukanie ipodchodzenie ryb, poznawanie ich zwyczajów, pomaganie w ochronie gatunków zagrożonych i słabych liczebnie w danej wodzie, dbanie o czystość tej części środowiska naturalnego jakim jest woda. Łowiectwo podwodne to ciężka praca treningowa na basenach w okresie zimowym i na wodach otwartych w sezonie, która daje możliwości takiego nurkowania na wstrzymanym oddechu:Łowiectwo podwodne to także walka (bardzo wydajna i skuteczna) z kłusownictwem czyli połowem ryb niezgodnie z przepisami i bez zezwolenia wykonywanym dowolną metodą, zarówno wędką jak i kuszą, oraz kłusownictwem sieciowym.
Osobiście w naszych ekosystemach znacznie częściej poluję z kamerą niż z kuszą. Sprawia mi to satysfakcję. A w wodzie jestem w każdą wolną chwilę w roku... Owszem czasami poluję kuszą w naszych wodach (mam stosowne uprawnienia, wykupuję pozwolenia i uprawiam ten rodzaj połowu tylko tam gdzie jest to dozwolone, przestrzegam przepisów, okresów ochronnych wymiarów, rozeznaję uprzednio stan i kondycję ichtiofauny w danej wodzie aby polując nie spowodować w jej ekosystemie zbyt dużego zakłócenia równowagi tp.), lecz są to polowania bardzo świadome, w których narzucam sobie określone wymagania - bardziej są to sportowe poszukiwania ściśle określonej wcześniej przeze mnie ryby...Znacznie bardziej wolę polować kuszą na kongery w Morzu Śródziemnym lub dorsze w Norwegii.... i robię to tam z upływem lat coraz częściej...
Podczas swoich podwodnych obserwacji i polowań nurkuję tylko i wyłącznie na wstrzymanym oddechu wykorzystując zebrane latami doświadczenie do uzyskiwania bliskiego kontaktu z rybami. Dzięki zebranemu latami doświadczeniu potrafię stać się akceptowalnym przez mieszkańców podwodnego świata drapieżnikiem, jednocześnie dla ryb "swoim" jak szczupak czy sum. Dzięki temu często udaje mi się zaobserwować i utrwalić na filmie ich naturalne zachowania.
Pragnę przy okazji zwrócić uwagę na pewna sprawę - fakt używania jako narzędzia połowowego kuszy nie oznacza, że podwodny łowca nie może "wypuścić" ryby, którą udało mu sie podejść na odległosc pewnego strzału... Może i najcześciej tak właśnie robi. W obu prawnie dozwolonych w Polsce rodzajach amatorskiego połowu ryb (wędkarstwo, łowiectwo podwodne) śmierć ryby zależy od decyzji łowiącego - nieważne od uprawianej metody połowu. Metoda połowu nie determinuje tego co się stanie z rybą. W obu przypadkach śmierć ryby jest decyzją prowadzącego połów:
W praktyce podwodny łowca strzela rzadko, najczęściej nie strzela do żadnej ryby gdyż sam nakłada sobie wysokie wymagania i ograniczenia... Po co strzelać gdy nie zawsze jest taka potrzeba (konsumpcyjna)? Po co strzelać bez potrzeby jeżeli w danym akwenie jest ograniczona populacja pewnego gatunku ryb - potem nie będzie można ich tam podziwiać i filmować pod wodą? Tutaj trzeba być już odpowiedzialnym. Podwodni łowcy, podobnie jak i myśliwi nie polują na gatunki zagrożone, a wręcz przeciwnie - starają się je chronić i monitorują ich obecność, nie tylko ryb - także ptaków wodnych i ssaków wodno-lądowych. Jeśli ryby, których połów jest w polskim prawie dopuszczony są w okresie ochronnym lub w wymiarach ochronnych to także nie ma mowy o polowaniu na nie. Poza tym jeżeli w jakiejś wodzie są ryby rodzimych gatunków, które nie są w okresie ochronnym i są wymiarowe, a jest ich tam wyraźnie zbyt mało, lub dopiero się aklimatyzują to żaden świadomy podwodny łowca nie poluje na nie. Dlatego najpierw albo zasięga się informacji odmiejscowego SSR o rybostanie lub często pływa się przez kilka dni tylko z kamerą żeby poznać 'co w wodzie piszczy', poznać stan ichtiofauny i kondycję wody.
Darz Woda
Piotr Gruszeczka
- Read more...
-
- 0 comments
-
- 3
entries - 2
comments - 1617
views
Recent Entries
Latest Entry
Ekologia i ochrona środowiska
Ekosystemom wodnym nie jest obojętne to, co wyprodukuje nasza cywilizacja - trucizny, chemikalia plastik, śmieci. Tak, dobrze czytacie - śmieci. Prawda bowiem jest taka, że ludzie często traktują wodę jak śmietnik, bo wrzucony śmieć tonie i już jest ładnie i czysto. Woda przykryje wszystko co się do niej wrzuci... My, członkowie Stowarzyszenia Spearfishing Poland jako obserwatorzy wodnych ekosystemów spod powierzchni wody wszystko to widzimy. W każdej wodzie, nawet w akwenach uważanych powszechnie za "perełki" z pierwszą klasą czystości wody.
Typowe przy sprzątaniu dna akwenów wodnych jest zgłaszanie dzierżawcom zauważonych pod wodą niepokojących sytuacji . Akcje sprzątania dna, szczególnie sprzątania spontaniczne w kilka osób, a nawet jednoosobowe mają wymiar nie tylko w postaci usuwania z wody typowo 'cywilizacyjnych' śmieci. Często ich efektem jest usuwanie z wody rzeczy stanowiących poważne zagrożenie dla rybostanu danego akwenu bądź rzeki. Są to np. zatopione beczki, pojemniki z chemikaliami, sieci kłusownicze (i to nie tylko 'świeże' ale i stare, pozostawione - one zabijają ryby cały czas, nieraz latami), jest to możliwość zgłoszenia dzierżawcy wody ogniska chorób ryb, nielegalnych wysypisk śmieci itp. Czy warto organizować akcje sprzątania dna akwenów wodnych? Obejrzyjcie poniższy film:Zasady w trakcie takich akcji sprzątania dna są standardowe - nie usuwamy z wody niczego co jest tam naturalne i może stanowić środowisko żyjących tam ryb i innych organizmów wodnych. Nie wpływamy w rejony tarliskowe podczas akcji odbywanych wiosną. Zgłaszamy ewentualnie znalezione miejsca masowego śnięcia ryb, nienaturalnego obumierania roślinności i podobnych objawów zanieczyszczenia wody których nie zobaczy się z nad jej powierzchni.
Prawda jest smutna bo śmieci i rupiecie znajdujące się na brzegu jezior i rzek prędzej czy później niestety 'lądują' w wodzie... Dlatego staramy się sprzątanie z wody, z jednoczesnym sprzątaniem linii brzegowej wykonywanym w tym samym czasie np. przez wędkarzy czy innych użytkowników wód i ich okolic. Taka jest ogólna filozofia Stowarzyszenia Spearfishing Poland.
Czy to pływając poza granicami naszego kraju w morzach i oceanach, czy na terenie naszego kraju w jeziorach, rzekach czy kamieniołomach zawsze i wszędzie jesteśmy szczególnie wyczuleni na rożne zaburzenia ekosystemu. Zauważenie takiego zaburzenia powoduje , że sytuacje te są przez nas natychmiast zgłaszane organom administracyjnym lub osobom odpowiedzialnym za stan danych wód. Z reguły od razu planujemy i przedstawiamy również środki zaradcze lub akcje na odpowiednią skalę mogące zaradzić problemowi. Dysponujemy odpowiednim doświadczeniem w prowadzeniu takich akcji, żeby móc myśleć o ich zaplanowaniu i zorganizowaniu .
Na poniższym filmie pokazujemy jedną z takich typowych sytuacji "systemowych" występujących w akwenach położonych na terenach zurbanizowanych:Zdarzają się również ekologiczne zakłócenia ekosystemów wodnych z przyczyn naturalnych - susze, nietypowe zimy, powodzie, choroby, inwazje gatunków obcych itp. Takie zagrożenia trzeba umieć identyfikować. Na takie zagrożenia trzeba umieć reagować i wiedzieć jak zareagować dla dobra wodnej części naszej planety. Zdarzają się również sytuacje wynikające z nieostrożności lub czasem po prostu niewiedzy ludzkiej. Naszą misją oprócz reagowania na to co zauważymy jest również edukowanie. Na poniższym filmie pokazaliśmy typowy przykład takiego naszego działania:
Zapraszamy do kontaktu z naszym Stowarzyszeniem:
Kontakt z dzierżawcami:
e-mail: biuro@sspoland.pl
Paweł Węglarz
tel. 502-427-667Materiały filmowe przygotowane we współpracy z kanałem Youtube Łowiectwo podwodne - w zgodzie z przepisami youtube.com/user/PGRbruner
- Read more...
-
- 0 comments
- 3
-
Latest Entry
Idealne kołowrotki do łowienia pod lodem i nie tylko
Dziś kilka słów o kołowrotkach do łowienia podlodowego.
Większość osób z przyzwyczajenia stosuje po prostu mniejsze wersje klasycznych kręciołów ze stałą szpulą. Ja kilka lat temu zakupiłem Frabilla z ruchomą szpulą i od tamtej pory pozbyłem się z moich podlodowych wędek kołowrotków stało szpulowych. Frabill okazał się być tym czego mi przez wiele lat brakowało. Precyzyjny wolny bieg i doskonały hamulec okazały się strzałem w dziesiątkę. Do tego jeszcze brak plątania i skręcania oraz możliwość szybkiego zwijania żyłki przekonały mnie całkowicie do takich kołowrotków. Frabill miał jednak jedną wadę, cenę i możliwość zakupu tylko w USA. Obecnie już drugi sezon wprowadzamy na rynek kołowrotki litewskiego dystrybutora, które są bardzo udaną kopią Frabilla. Chodzi o kołowrotki podlodowe z serii IRON WOLF, a w tym głównie modele Basic 35, Pro 35 i First 25 oraz kołowrotek RUNOS RIZ 81.Najlepszym modelem z serii IRON WOLF jest BASIC35. Charakteryzuje go bardzo precyzyjny hamulec, świetnie działający wolny bieg, przełożenie 1:3,5 , posiada 5 łożysk oraz 2 tryby pracy - cichy i terkotka. Kołowrotek w ogóle nie skręca żyłki dzięki czemu przynęty nie wykonują niepożądanych ruchów. Na wolnym biegu przynęta sama wyciąga żyłkę ze szpuli i opada w kierunku dna. Charakteryzuje się płynną pracą, szybko zwija żyłkę, jest wytrzymały, wygodny i bardzo lekki - waży tylko 158g. Jakościowo dorównuje, a moim zdaniem nawet przewyższa Amerykańskie FRABILL'e a jest 3 krotnie tańszy.
Model PRO 35 posiada identyczne przełożenie, 2 tryby pracy, 4 łożyska i moim zdaniem nieco mniej precyzyjny hamulec. Wolny bieg jest trochę mniej wygodny w obsłudze niż w modelu Basic.
Mniejszy kołowrotek z tej serii First 25 ma przełożenie 1:2,5, 2 łożyska , również 2 tryby pracy. Nie posiada tak wygodnego w obsłudze wolnego biegu. Jest mały przełącznik na wolny tryb szpulki ale nie wraca do normalnej pracy po ruszeniu korbą. Hamulec jest również mniej dokładny niż w modelu BASIC 35.
Ostatni wspomniany na początku kołowrotek - RUNOS ma ten sam mechanizm co Iron Wolf Basic 35, pracuje praktycznie identycznie a różnica jest w obudowie imitującej włókna węglowe. Ma też metalowe przełączniki, korbę i hamulec co sprawia że jest o kilkanaście gram cięższy od Basica35. Są to porównywalne produkty, kwestia gustu odnośnie wyglądu kołowrotka. Jego dużą zaletą jest dostępność zapasowych szpulek.
Co ciekawe kołowrotki te będą nam służyły również poza zimą, gdyż doskonale nadają się do metody spławikowej na przepływankę a niektórzy zaczęli stosować je nawet do drop shota, właśnie ze względu na świetnie działający wolny bieg.
Życzę wszystkim udanych i bezpiecznych połowów spod lodu
- Read more...
-
- 0 comments
-
- 2
entries - 0
comments - 1870
views
Recent Entries
Latest Entry
Coś się kończy, coś się zaczyna
Właśnie pożegnaliśmy stary 2016ty rok i weszliśmy w kolejny. Żegnam stary rok z uczuciem spełnienia jeśli chodzi o wędkarstwo. Rok ten był obfitujący w rekordowe dla mnie ryby. Czuję, że wszedłem na kolejny stopień doświadczenia. Dzięki własnemu doświadczeniu, jak i poradom Kolegów z https://dlaryb.pl wzbogaciłem swój warsztat wędkarski, poznałem obce mi do tej pory techniki połowu, poszerzyłem wiedzę z praktykowanych mi dotąd sposobów połowu ryb. Mimo, że nadal spinning jest nadal numerem jeden dla mnie, to moja wiedza w zakresie łowienia na feeder znacznie wzrosła, poznałem dzięki Kolegom z forum podstawy method feeder, co przełożyło się na rekordową moją rybę. Ale po kolei.
Sezon zacząłem z mocnym postanowieniem doskonalenia metody spinningowej. Moim celem przede wszystkim stał się szczupak i kleń. Te dwie ryby są moim świętym graalem spinnigu. Dla nich mam przechodzone dziesiątki kilometrów w tym roku. Niestraszny był mi deszcz, upał czy mocny chłód. Moja wytrwałość została nagrodzona przede wszystkim przy połowie szczupaka. Po prawie całym sezonie „walki z pistoletami” trafiłem swój życiowy okaz. 83 cm o wadze 4kg, okaz który do tej pory był tylko marzeniem, na który mogłem spoglądać tylko w internet. Na długo zapamiętam te emocje, które towarzyszyły mi podczas holu. A późniejsza uczucie radości to coś nie do opisania. Ale sama ryba sama w sobie mimo że to mój wielki sukces, nie była wisienką na torcie. Tą wisienką był moment zwrócenia wolności mojemu ''przeciwnikowi''. W linku krótkie nagranie z momentu zwracania wolności mojej rekordowej ryby
Szczęśliwy łowca na zdjęciu ze swoim ''okazem''Końcówka sezonu miała dla mnie jeszcze coś na deser. Po kilku kolejnych wyprawach udało mi się poprawić znów swój życiowy rekord. Na moim kiju uwiesił się „pike” 93cm z zimą już wagą 5,7kg. Wielkie zaskoczenie, jeszcze większa radość. Taka ryba to dla mnie okaz i póki co ciężko mi jest sobie wyobrazić, że ten rekord uda mi się pobić, jednak zobaczymy co przyniesie mi nowy 2017ty rok. Ja już nie mogę się doczekać miesiąca maja, kiedy to skończy się okres ochronny na zębate piękności. 2016 rok był nie tylko wyjątkowy, ale i dziwny. Chodzi mi tutaj o przynęty na drapieżnika. Zawiodły bardzo wszelkie gumy, jak i co bardzo dziwne woblery. Szczupaki przede wszystkim gustowały w tradycyjnych wahadłówkach. Moje życiowe rekordy przechytrzyłem na klasycznego gnoma i niezawodną jak się okazuję algę. Wydaje mi się, że może być to spowodowane faktem, że ryby już za bardzo poranione są od wszelakich dziwnych przynęt i są ostrożne co do nich. Tak to wygląda na moich wodach.
Co do kleni na spinning, szału nie było jeśli chodzi o rekordy, ale znów ilościowo sporo ich złowiłem. Tutaj przede wszystkim królowały małe obrotówki w rozmiarach 0-1. Kleń to jednak waleczna ryba i nawet nie duże osobniki stawiały zacięty opór co dawało satysfakcję podczas holu.
Odmiennie niż w poprzednim sezonie współpracowały okonie. Podłóg poprzedniego roku było ich bardzo mało, aczkolwiek jeśli już się trafiały to już dość duże osobniki.
Te które udało mi się przechytrzyć brały przede wszystkim na woblera lub na wirujący ogonek od spin mada. Obrotówki nie dawały już tak dobrego efektu, a gumy wręcz były unikane na mojej wodzie. Może mało atrakcyjnie były one prowadzone przeze mnie? Nie mam pojęcia.
Miniony rok był dla mnie przełomowy w łowieniu gruntowym na tzw. drgającą szczytówkę, jak i method feeder, która po części wywodzi się z pierwszego sposobu. Dzięki Kolegom z forum moja wiedza, jak i umiejętności weszły na wyższy poziom i miało to swoje odzwierciedlenie w postaci łowionych ryb. Na feedera kilkakrotnie w okresie letnim udało mi się pobić swój rekord życiowy jeśli chodzi o klenia. Wynik końcowy to 46cm i 1.2kg.
Pod koniec sezonu pod wpływem czytania forum zdecydowałem się zapoznać z całkowicie mi obcą metodą łowienia, a mianowicie method feeder. Wszelkie efekty, które osiągnąłem to w dużej mierze zasługa forumowych kolegów, którzy z ojcowską cierpliwością odpowiadali na moje często głupie pytania. Tutaj sprawdziło się stare przysłowie ''kto pyta nie błądzi'', dzięki temu poznałem podstawy tej techniki łowienia, zacząłem wnikać w temat zanęt, pelletów, kulek, koszyków itp. efekty, które uzyskałem przeszły moje najśmielsze oczekiwania. Łowiąc na komercyjnych łowiskach przez 2 miesiące złowiłem więcej karpi i karasi niż przez całe moje życie. Większość ryb była w przedziale 1-2kg. Raz trafił się jeden, jak dla mnie olbrzym 70cm i równe 6kg wagi. Na jego widok nogi mi się autentycznie ugięły, a mój podbierak okazał się trochę za mały
ryba bezpiecznie wylądowała na brzegu i po szybkiej sesji zdjęciowej wróciła do wody by nadal rosnąć. Jest to obecnie najcięższa złowiona przeze mnie ryba.
Podsumowując ubiegły rok, dla mnie był to rok z sukcesami w wędkowaniu, mimo że było kilka wypadów, gdzie wracałem na tarczy, ryby były bardziej ostrożne i w nosie miały moje starania. Bardzo wiele się nauczyłem, dzięki czemu moje łowienie stało się bardziej efektywne i dawało więcej satysfakcji.
A teraz przede mną kolejny rok, kolejne oczekiwania, plany do zrealizowania. Przede wszystkim chciałbym spróbować zimowego łowienia pstrągów. W planach jest łowienie na rzece Kwisie. W listopadzie byłem tam zrobić mały rekonesans i urzekło mnie to miejsce i nie mogę się doczekać powrotu tam. Dzikość tej rzeki nie za mocno zmącona ręką cywilizacji robi wrażenie.
Natomiast okres wiosenny i letni to dalsze poznawanie Nysy Łużyckiej o której wspomniałem w poprzednim artykule. Tutaj przede wszystkim planuję łowienie na spinning, ale zapewne nie raz wybiorę się połowić na feeder. Nowy rok ma być też przełomowym jeśli chodzi o łowienie na wodach stojących, chciałbym na nich doskonalić na nich method feeder.
Kończąc chciałbym życzyć wszystkim przede wszystkim zdrowia, bo bez niego ciężko będzie realizować swoje plany czy marzenia. Jeśli zdrowie będzie dopisywać to wszystko inne będzie zależało przede wszystkim od Nas samych. Połamania kija i pomyślności w Nowym Roku.
- Read more...
-
- 0 comments
- 2
-
- 11
entries - 3
comments - 13975
views
Recent Entries
Latest Entry
Porozumienia 2017 w okręgu Wrocławskim
Witajcie, okręg Wrocławski na swoje stronie poinformował o porozumieniach z okręgami ościennych i wyszło ze dalej chodzi tylko o nabijanie kabsy do kieszeni niż dobro wędkarza.
Treść ogłoszenia brzmi poniżej:
CytujW 2017 roku Okręg PZW we Wrocławiu na dzień dzisiejszy zawarł następujące porozumienia:
tzw. 50%
- Elbląg
- Legnica
- Wałbrzych
-Bielsko-Biała
- Jelenia Góra
-Olsztyn
- Częstochowa
-Sieradz
inne:
- Poznań - dotyczy wyłącznie rz. Orla
Informacje o kolejnych porozumieniach będą dodawane na bieżąco.
Informacja aktualna na dzień 13.12.2016r.
Teraz tylko czekamy jakiej wysokości będę musiał dopłacić by łowić na mojej ukochanej rzecze Odra.
Tekst źródłowy ze strony :
http://www.pzw.org.pl/wroclaw/wiadomosci/141496/64/porozumienia_na_2017_rok
- Read more...
-
- 0 comments
- 11
-
- 3
entries - 19
comments - 3564
views
Recent Entries
Latest Entry
Walentynkowa nocka nad Odrą
Walentynkowa nocka 13-14 luty 2016 zaliczona. Mimo iż pogoda nie za specjalna, temp od 0 do 1st odczuwalna -7st, postanowiłem spróbować sił wraz z dobrym znajomym Michał Wiktoria Bojko, który miał być ze mną na nocce. Jak przyjechaliśmy około 15:30 było parę osób, które siedziały i mówiły, że spadek ciśnienia, zimno i takie tam, że ryba nie bierze. Mimo to mówię próbujemy, najwyżej dupka zmarznie. Zrobiłem zanętę, glinke trochę mięska, kukurydza i zacząłem łowić. Początkowo faktycznie nic się nie działo, więc postanowiłem co jakiś czas wstrzeliwać parę małych kulek z robakami. Po godzinie coś się zaczęło dziać - leszczyk, krąpik i takie tam. Niestety czar prysnął. Okazało się, że córka Michała ma bardzo wysoką gorączkę, tak więc spakował się i pojechał. Zostałem sam na placu boju, jak to bywa o tej porze roku pozostali zwinęli się już koło 20:00. Zrobiło się naprawdę zimno, ale cały czas systematycznie strzelałem po parę ,,mandarynka,, no i naszli się duże płocie, krąpie, trafił się nawet karasiak. Sorka za fotki ryb ale niestety jak już pisałem wcześniej sam zostałem, a wiadomo jak robi się fotki samemu o 3 w nocy przy temperaturze odczuwalnej -7st. Mimo to uważam, że wynik całkiem dobry. Związane rybki 7600 po zrobieniu fotek wróciły do wody mam nadzieję że je jeszcze spotkam na nocce
- 3
-
Latest Entry
Sposób na plączące się kotwice
Plączące się kotwice przy woblerach to zmora każdego spinningisty. Chyba każdy z nas miał niejednokrotnie sytuację w której sięgając po ulubiony wobler wyjmował przy okazji 10 innych. Widok narastającego łańcucha woblerów wypływającego z pudełka przyprawia o dreszczyk złości. I ta świadomość, że kolejne kilkadziesiąt sekund lub nawet kilka minut upłynie nam na rozplątywaniu wędkarskiego węzła grodyjskiego. Nie muszę chyba wspominać o kotwicach piekielnie kłujących nasze dłonie podczas tej operacji?
Muszę się przyznać, że sam dość długo borykałem się z tym problemem aż w końcu znalazłem banalne rozwiązanie. Z pomocą przyszła mi... wizyta w sklepie zabawkowym, gdzie zakupiłem zestaw do samodzielnej produkcji silikonowych bransoletek. Dość spore pudełko wypełnione setkami malutkich gumeczek to wydatek rzędu kilkunastu złotych. Myślę, że jest to opłacalna inwestycja, tym bardziej, że można je wykorzystać w wędkarstwie na dziesiątki innych sposobów. Nie zapominajmy rzecz jasna o pudełku, które można przeznaczyć oczywiście na przynęty.
Obszerne pudełko o wymiarach 30cmx18cmx4cm z regulowanymi przegródkami.
Szeroka gama kolorystyczna gwarantuje, że każdy znajdzie swój ulubiony kolor
Wystarczy założyć taką gumeczkę na sąsiednie ramiona kotwiczek, aby je skutecznie unieruchomić. Dzięki temu, że kotwice będą sztywno przylegały do woblera nie będą się przemieszczały w trakcie transportu, więc nie będą się plątały.
Woblery gotowe do ułożenia w pudełku. Sztywne kotwice pozwolą nam zaoszczędzić kilka minut
Gotowe. Woblery schowane, a dostęp do nich jest banalny.
Myślę, że taka prosta rzecz wprowadzi trochę ładu i porządku w pudełkach oraz pozwoli zaoszczędzić trochę czasu i nerwów, które by nam przysporzyło uwalnianie woblerów. Z całą pewnością gruntowcy i spławikowcy znajdą szereg innych zastosowań dla tego na pozór banalnego przedmiotu.
-
FUNDACJA "DLA RYB"
e-mail: fundacja@dlaRyb.pl
tel.: 61 307 99 99
-
-
Today's Birthdays
No users celebrating today -
Posty
-
-
By grych · Posted
Jeszcze daleko do finału i póki co zaledwie "prototypy", jednak jeśli będą miały jako taki wygląd po pomalowaniu, to na tym się nie skończy @jakub_wr inspiruje
-
By grych · Posted
No, nad wodą tłok, sam go stworzyłem. Wędkarze omijają się z bardzo daleka, to prawda. Co innego chodząco - obserwujący
-
-
Blog Statistics
-
Total Blogs17
-
Total Entries132
-
-
Blogi
-
Darek
- 54
entries - 45
comments - 21961
views
- 54
-
Piotr Traczuk
- 24
entries - 15
comments - 6027
views
- 24
-
BLOG DANIELA
- 18
entries - 35
comments - 7092
views
- 18
-
Czesław Czech blok wędkarski
- 11
entries - 3
comments - 13975
views
- 11
-
Feeder & Waggler
- 5
entries - 1
comment - 2051
views
- 5
-
Splot- zawodnicze początki
- 5
entries - 7
comments - 1961
views
- 5
-