Zima nastała, taka prawdziwa, mroźna, z jeziorami pokrytymi lodem.
To dobra wiadomość dla smakoszy niewielkich, zacnych rybek; stynek. Właśnie zbliża się pora na połowy stynki i możliwość zakupu jej w niektórych sklepach.
Stynka (Osmerus eperlanus L.) to niewielka, krótkowieczna ryba. Występuje w czystych, chłodnych i głębokich jeziorach, zasiedlając głównie strefę otwartej wody (pelagial). Występuje także w przyujściowych odcinkach rzek, wraz ze strefą zasoloną.
Pomimo niewielkich rozmiarów, stynka posiada zęby, a wraz ze wzrostem ciała odżywianie jej zmierza do typowego drapieżnictwa.
Stynka żyje zaledwie kilka lat (najczęściej 2-4 lata), choć zdarzają się osobniki w wieku nawet 8 lat. Rozród odbywa się wiosną, (III-V), w strefie litoralu, najczęściej na podłożu piaszczystym lub żwirowo-kamienistym.
Stynka poławiana jest głównie w okresie zimowym, podczas rybackich połowów podlodowych. W zależności od jeziora i szczęścia, jednorazowo poławia się kilka-kilkaset kilogramów ryb. Sam proces łowienia jest dość mozolny, sieć rybacka (niewód stynkowy) ma długość około 150-200 m, ale by go wprowadzić do wody, trzeba niejednokrotnie przygotować 100-300 płonek (niewielkich otworów w lodzie), po czym sieć musi być właściwie przeciągnięta przez całe wytypowane łowisko. To mozolna praca dla 5-7 rybaków, tym trudniejsza im lód jest grubszy a jezioro głębsze.
Niewielkie rozmiary ryby oraz regionalna tradycja (północno-wschodnia Polska, głównie Suwalszczyzna i Mazury) powodują, że stynka jest rybą prawie nieznaną. Sezonowość dostępu (od wiosny do jesieni łowi się mniej i rzadziej stynkę) tym bardziej nie sprzyja, by stynka była dobrem powszechnym.
Szkoda, bo to smaczna, małooścista ryba, którą bardzo łatwo się przygotowuje. Wystarczy wręcz rybę dobrze umyć i odciąć głowę (można głowę pozostawić to kwestia wyboru i gustu). Po takim umyciu rybę należy oprószyć mąką, delikatnie posolić i usmażyć (smażenie trwa krótko, nie warto nadmiernie przesuszać ryby).
Smaczna, chrupiąca mała rybka. Źródło: kursmazury.com
Danie gotowe, proste, smaczne, zdrowe, nietypowe.
Z ciekawostek warto wspomnieć, że świeża stynka ma wyczuwalny (wręcz wyraźny) zapach surowego ogórka. Zapach jest na tyle silny, że zdarza się, że podczas wyciągania sieci nie widać ryb (lub jest ich kilka), ale wyczuwa się unoszący z sieci delikatny, ogórkowy aromat, świadczący o tym, że rybki uwolniły się sieci i uciekły. Ale te doznania to frajda dla nielicznych.
Autor: Piotr "Kotwic" Traczuk.
