Znajdź zawartość

Jezioro Wielimie, bo o nim będzie mowa, to bardzo duży akwen o łącznej powierzchni 1749 ha, a wg niektórych źródeł ma ono nawet 1865ha. W obrębie jeziora znajduje się 7 wysp, w tym największa co do wielkości śródjeziorna wyspa w Polsce – Wyspa Owcza o powierzchni 96,13 ha. Jest to drugie co do wielkości jezioro w pojezierzu drawaskim. Średnia głębokość to zaledwie 2,2 m, a głębokość maksymalna wynosi 5,5m. Nam nad wodą, udało się zlokalizować najgłębsze miejsce 5,1 m. Z jednej strony woda przylega do północnej części miasta Szczecinka, z drugiej do miejscowości Gwda Wielka, gdzie mieliśmy okazję powędkować korzystając z pobliskiego ośrodka, skąd na wodę wchodzi większość łodzi z wędkarzami w okresie od 1 czerwca do 31 sierpnia. W tym także czasie Przedsiębiorstwo Rybackie w Szczecinku, które zarządza tą wodą (łącznie w użytkowaniu posiada 3678 ha.) nie stawia sieci, co daje możliwość swobodnego łowienia wędkującym w danym okresie. Jak przekonuje użytkownik rybacki, woda na prośbę przewodnika wędkarskiego Przemysława Wolaka, została w tym okresie udostępniona wyłącznie wędkarzom. Więcej informacji na temat pozwoleń możemy przeczytać tutaj: http://rybactwo.webd.pl/rybactwo/index.php?option=com_content&view=article&id=14&Itemid=25 Jezioro Wielimie przywitało nas fantastycznym zachód słońca w piątkowy wieczór Nasza zasiadka miała trwać okrągłe dwie doby, łowiąc oczywiście w dzień z łodzi, tak jak na to regulamin pozwalał. Nad wodą zameldowaliśmy się późnym popołudniem w piątek i od razu zaczęliśmy czerpać informacje z różnych źródeł, co, gdzie, jak i na co mamy łowić. Z kim byśmy nie rozmawiali, to każdy z wędkujących, wykazywał bardzo dużo sympatii i dzielił się informacjami oraz doświadczeniem znad wody. Bardzo dużo pomógł nam wspomniany przewodnik wędkarski i wirtualne instruował nas co i jak mamy robić. Z wielu rozmów z wędkarzami wynikało, że Eldorado na tym jeziorze było ale w roku 2015 r. Teraz ( w 2016 r.) to już znacznie trudniej o ryby z różnych względów. Nam nie pozostało nic innego jak z rana wyjść na wodę i sprawdzić czy to prawda. Chęć przechytrzenia na wędkę sandacza +85 cm (w wodach w Polsce) pobudzała naszą wyobraźnię. Łódka po raz kolejny nas nie zawiodła Od około 4tej rano pływaliśmy, szukając, a to tej, a to innej górki. Ryby na ekranie echosondy pojawiały się sporadycznie, winę zganialiśmy głównie na płytkie łowisko i nieznajomość wody. Po kilku godzinach wędkowania i szukania ryb jakby we mgle nastała przerwa i gromadzenie sił na popołudniową sesję. Gdzieś od około godziny 15tej nad jezioro Wielimie przybywało coraz to więcej łodzi. Łącznie w weekendy jednostkami pływającymi nad wodę ściąga grubo ponad 20 łódek, co daje dość dużą presję wędkarską. Od późnego południa tym razem było więcej łowienia niż pływania, no i ryb na echo jakby o wiele więcej. Niestety ale były to dni, że ryba nie chciała współpracować nie tylko nam, ale także stałym wędkarzom, którzy znali te wodę dość dobrze. Co byśmy nie rzucili to i tak nie było podbicia. Wieczorem schodząc zdemotywowani z wody usłyszeliśmy, że jakiekolwiek brania były tylko na żywca, ale było ich bardzo mało, co jest niemal niespotykane jak na tą wodę. Wpływ na słabe brania mógł mieć duży skok ciśnienia i pełnia. A jeszcze dwa dni wcześniej ponoć ryba brała i współpracowała. Nic tak nie motywuję w wędkarstwie jak porażka, więc wszystkie siły zostawiliśmy na niedzielę rano. No i tutaj polegliśmy, bo na wodę nie wypłynęliśmy z powodu deszczu. Gdybyśmy choć dzień wcześniej powąchali jakichś sandaczy, to w deszczu pewnie rozbilibyśmy się, a w zaistniałej sytuacji - odpuściliśmy. Łowiliśmy głównie na gumy od 5 do 12cm, dociążone główkami jigowymi pomiędzy 8-15g. Wg miejscowych najlepszym kolorem są odcienie seledynowe, pomarańczowe itd. W naszych zestawach nie zabrakło oczywiście pstrokatych kogutów oraz manduli. Przetestowaliśmy dziesiątki jak nie setki przynęt, ale jak nie biorą to nie biorą na nic. Sandaczowa strzała GUNKI nie dała rady skusić tym razem mętnokiego Woda mimo naszej porażki jest godna polecenia i pewnie wrócimy tu w następnym roku w czerwcu, aby zobaczyć i obalić mity i fakty związane z wodą. Szkoda, że na jeziorze nie wolno łowić z łodzi w okresie jesiennym, nawet z zastosowaniem zasady „No kill”, ale może to się kiedyś w następnych latach zmieni, pod warunkiem, że populacja sandacza nie będzie spadała z roku na rok, a na wodzie prowadzona będzie racjonalna gospodarka rybacko/wędkarska. Sandacz czy nie sandacz, oto jest pytanie? AUTOR: GRENDZIU

Od zawsze mówiłem i twierdzę, że woda to mój żywioł. Byłem na nią skazany. Za dzieciaka pod namiotem, jako nastolatek miałem to szczęście, że rodzice kupili działkę nad jeziorem i tam się wybudowali. Każda wolna chwila, jakkolwiek bym jej nie spędzał, to były jeziora. Wędkarstwo dzieliłem z inną pasją Windsurfingiem, a że lubiłem bliskość wody to zamiast łowić z brzegu, przeważnie łowiłem z łodzi. Rosyjski teleskop, kołowrotek typu Skalar lub później z wyższej półki PREXER i łowiliśmy całymi nocami nieprzeciętne ilości leszczy 2kg+. Oczywiście zdarzały się latem na przełomie lipca i sierpnia noce, że wracaliśmy bez brania, ale to była rzadkość. Przeważnie stosunek ilości zanęty do ilości ryb był na poziomie 1/3 lub 1/5. Jakieś 10 lat temu wzięło mnie na spinning i oczywiście po pewnym czasie łowiłem z łodzi. Ale tutaj ciągle coś nie pasowało, człowiek zrobił się starszy to i bardziej wybredny. Po wielu próbach i zmianach przyszedł czas na RIB-a i rzeki oraz zalewy. To także nie było to. Na RIB-ie co prawda połowiłem duże ryby, ale komfort i wygoda na wodzie dawały wiele do życzenia. Po kilku wyprawach wróciłem do małej skromnej łódki i stwierdziłem, że czekam do czasu, aż nie sprzedam ów RIB-a i zainwestuję w coś innego, bo i po co mi kolejna łódka. 2 lata ów mój mało trafiony zakup się sprzedawał, aż w końcu znalazł się klient na niego. Nie czekając zbyt wiele czasu wsiadłem w Polskę i szukałem odpowiedniej łodzi dla siebie, niby tej ostatniej, niby już niezmiennej, typowo o profilu wędkarskim. RIB odszedł bez przyczepki, więc postanowiłem ją odnowić i pomalować w barwy przyszłego SEMPERA 440XT. Niestety to był mój kolejny błąd. Przyczepka była idealnie dostosowana do RIB-a, a nie do płaskiej, szerokiej nowej łodzi. Pierwszego dnia po 1,5h walki odpuściłem i zdesperowany wróciłem do domu, niestety nie połowiłem. Cały zestaw, mimo że wszedł głęboko do wody nie odbił się i nie mogłem zwodować nowej zabawki. Na domiar złego zjechałem tak głęboko, że auto nie chciało wyjechać i prawie spaliłem sprzęgło w terenówce. Wcześnie moją przyczepką wyciągałem i wodowałem 500kg RIB-a tym razem nie było szans. Na drugi dzień umówiłem się na pływanie ze znajomym, no i we dwoje nie dalibyśmy rady, kilku kolegów pomogło nam podnieść łódkę na wodę i w czworo w końcu wyszła. Po kolejnych 15 minutach SEMPER 440XT pływał już po jeziorze Czarnym i łowił okonie. Po nerwach przyszedł czas na relax i zadowolenie z bardzo dobrego zakupu. Łódź jest szeroka, stabilna. Można łowić bez problemu siedząc i stojąc, czując się przy tym bardzo bezpiecznie. To jest to czego szukałem. Pierwsza 30tka zameldowała się wkrótce na łodzi. Później d czasu do czasu gryzły mniejsze pasiaki. Najskuteczniejszą przynętą tego dnia okazały się ręcznie robione blaszki ROBO. Przeważnie takie maleństwa się nam psociły Jedno foto i plusk do wody Gdyby nie Waldek siedziałbym nad brzegiem do teraz... Niestety na koniec dnia nie obyło się bez problemów. Razem z Waldkiem ponad 1,5h próbowaliśmy ją wrzucić na przyczepkę. Niestety zsuwała nam się ze zbyt szerokich rolek i raz zahaczyła o pęknięte nadkole przyczepki rysując dość mocno kadłub. Człowiek chciał zaoszczędzić, a tylko stracił. Nie pozostaje nic innego jak zmienić przyczepkę na taką, gdzie bez stresu i problemów i uszczerbku łodzi będzie można docelowo pływać samemu kiedy się tylko chcę. Zraniona i to zbyt mocno, przyjdzie czas aby ją naprawić